Infinity Wanderer

Hakkında

Lunara, bir çiftçinin narin kızı olarak, dünya üzerinde en karanlık zamanlardan birinde, acı ve ölümün kol gezdiği bir dünyada doğdu. Lunara dünyaya geldiğinde, dünya derin bir kaosun pençesindeydi; salgın, medeniyetin dört bir yanını kasıp kavuruyor, erkeklerin canlarını alıyor ve dünyayı kasvetli bir keder bulutuyla örtüyordu. Bu salgın, öyle acımasızdı ki, Lunara daha çocukken babasının gözlerinin önünde hayatını kaybedişine tanıklık etmek zorunda kaldı. Her ne kadar kaderin ona sunduğu bu acımasız başlangıç, onun ruhunda derin yaralar açmış olsa da, Lunara’nın yüreğinde yanan bir ateş vardı: Hayatta kalma ve savaşma arzusu. Bu ateş, onun içinde büyüdü, güçlendi ve onu bir savaşçıya dönüştürdü. Gençliğinde, savaşın kaçınılmaz olduğu bu dünyada, Lunara orduya katıldı. Henüz tecrübeli bir asker olmasa da, zayıflıklarına rağmen içinde taşıdığı güç onu ayakta tuttu. Dünyanın dört bir yanındaki kadınlar, erkeklerin büyük çoğunluğunu yok eden salgının ardından, hayatta kalmak ve kendi topraklarını korumak için bir araya geldiler. Lunara, bu birlikteliğin bir parçası olarak, kadınların gücüne ve dayanıklılığına tanıklık etti. Onlar, bir zamanlar savaş alanlarında erkeklerin hüküm sürdüğü toprakları, kendi elleriyle savundular. Ancak, dünya yalnızca salgının gölgesinde değil, doğunun karanlık köşelerinde yükselen şiddet ve kötü ruhların tehdidi altındaydı. Bu kötücül varlıklar, hastalığın verdiği güçle büyüyerek, tüm insanlığın üzerine bir kabus gibi çöktüler. Bir gece, karların altında soğuk bir örtüyle kaplanmış olan Sylvorlar halkı, birdenbire dehşet verici bir saldırıya uğradı. Gökyüzünü yırtarcasına çınlayan çan sesleri, acıyla inleyen insanların çığlıklarına karıştı. Lunara, tüm askerler gibi, elini kılıcına götürdü ve karanlığın içinden fırlayarak düşmanın üzerine atıldı. Bu savaş, sadece silahların değil, tanrıların da savaşıydı. Her bir darbe, Lunara’nın ruhundaki yaraları derinleştirdi ama aynı zamanda onu daha da güçlendirdi. Lunara uzun saatler boyunca düşmanla amansız bir mücadele verdi ancak kaderin acımasız eli, bu sefer onun zaferini engelledi. Lunara, düşmanın ölümcül darbesiyle yere yığıldı. Karlar arasında yatan Lunara'nın kanı yavaşça toprağa karışırken, gözleri kapanmaya ve soğuk ölümün ona doğru yaklaşmakta olduğunu hissetmeye başladı. Lunara, son nefesini verirken, içindeki yaşam ateşi sönmek üzereydi. Ancak, bu dünyadan sessizce ayrılmayı kabul etmeyen ruhu, tanrılara kadar ulaştı. Tanrılar, Lunara’nın bu inatçı ruhunu gördüler ve ona bir şans daha vermeye karar verdiler. Bu sadece onun için bir fırsat değil, aynı zamanda tanrılar için de bir eğlenceydi. Lunara, en vahşi canavarların, yozlaşmış ruhların ve insanlığın karanlık korkularının şekil bulduğu bir diyarın içine hapsedildi. Bu dünyadan kurtulmayı başarıp başaramayacağı, ona yeniden hayat verilmesini belirleyecekti. Lunara, bu tehlikeli yolculukta, yalnızca karşısına çıkan yaratıklarla değil, aynı zamanda her canlının zihninde bir zamanlar yer etmiş en derin kabuslarla yüzleşmek zorundaydı. Her adım, onun ruhunu biraz daha ezecek ama her seferinde acının verdiği güçle yeniden ayağa kalkacaktı. Yenilmez bir savaşçı ve bir efsane olmak için, yenilgiyi kabullenip, acılarını bir zırh gibi kuşanarak tekrar tekrar mücadeleye atılması gerekecekti. Bu, yalnızca bir yaşam savaşı değil, aynı zamanda ruhunun karanlık taraflarıyla hesaplaşma mücadelesiydi. Tanrılar, onun bu mücadeleden zaferle çıkmasını beklerken, Lunara'nın tek bir amacı vardı: Hayata geri dönmek ve bu karanlık dünyadan kurtulmak. Ancak bu yolda, kim olduğunu ve gerçek gücünü keşfedecekti.